در انسان، هرژن (وپروتیین مربوط به آن) خود، آهنگی پیچیده می سازد و بدین سان، هر انسان تبدیل به کنسرت باشکوهی می شود، در حالی که خود در کنسرت آفرینش یک آهنگ است.
کلمه Universe (به معنای جهان) که در زبان انگلیسی برای توصیف بی نهایت و فضای لایتناهی به کار می رود از دو جز Uni به معنی یک و Verse به معنی آواز ساخته شده است؛ پس جهان یعنی یک آواز.
به تازگی علم ستاره شناسی، بعد از تحقیقات وسیع و طولانی، به این نتیجه رسیده اند که آفرینش نه با یک انفجار عظیم ( به نام بیگ بنگ)که با نوایی آرام آغاز شده است.
نوایی که به تدریج منتشر شده و اکنون در تمام فضا جریان دارد. محققان در دانشگاه کمبریج نیز دریافته اند که خورشید کهکشان پرسیوس آوازی خاص و ریتمیک می خواند. اصوات و نواها نه تنها در اعماق فضا، بلکه در مولکولها و اتم ها نیز یافت شده اند. دکتر دیوید دیمر زیست شناس و سزوان ژاندر موسیقی دان ، سراغ شگفت انگیزترین مولکول حیات یعنی DNA رفته اند. این ایده که DNA و موسیقی ممکن است با یکدیگر مرتبط باشند برای اولین بار توسط دکتر سوسومو اوهنو مطرح شد. دی ان ای زبان رمز مشترک بین تمامی موجودات زنده روی کره زمین می باشد، از آغاز حیات تاکنون.
وراستی این زبان مشترک چه می گوید؟
دکتر دیمر و ژاندر، در طی آزمایشات علمی و با ثبت ارتعاشات DNA مولکول به وسیله اسپکترومتر مادون قرمز و تبدیل فرکانس ها به نت موسیقی، سعی کردند این زبان مشترک را به صوت ترجمه کنند.
و حالا سوال این است: آیا این اصوات ونت ها، ملودیک و آهنگین هستند و یا DNA تنها مجموعه ای نامنظم و تصادفی از صدا و فرکانس ها است؟
آنها فرکانس های DNA یک سلول را به نت ترجمه کرده و شروع به نواختن کردندو نتیجه شگفت انگیز بود، یک موسیقی بسیار زیبا!
ژاندردر این رابطه می گوید: ((برخی از این ترکیبات فرکانسها، بسیار حیرت انگیز بودند. با شنیدن ...
؟
آنهایی که باموسیقی کلاسیک آشنایی داشتند به شباهت موسیقی DNA با آثار نوابغی چون باخ، برامز، شوپن و ... اشاره کرده اند.
دکتر اوهنو در این باره می نویسد: ((ملودی های DNA با عظمت و الهام بخش می باشند.)) بسیاری از افرادی که برای اولین بار این موسیقی را می شنوند، شروع به گریه می کنند. آنها نمی توانند باور کننند که بدن انسان که تا به حال اعتقاد داشتند فقط تجمعی از مواد شیمیایی است شامل چنین هارمونی معنوی و الهام بخشی باشد.
نه تنها می توان با DNA موسیقی ساخت، بلکه حتی امکان معکوس کردن فرایند نیز ممکن است. به بیان دیگر شما یک بخش از موسیقی را برداشته و نت ها را به واحدهای سازنده DNA (نوکلئوتیدها) بر می گردانید. در پایان نتیجه شبیه به یک رشته DNA میشود. اوهنو تلاش کرد تا با قطعه شوپن اینکار انجام دهد. در پایان نتیجه شبیه به یک ژن سرطانی شد!
دانشمندان از نتایج یافته در تحقیقات پزشکی نیز استفاده کرده اند. اگر شما هم اهمیت دنبال کردن این آواها را بدانید ممکن است به این نتیجه برسید که با بررسی DNA در تریلیون ها سلول بدن انسان و دانستن نوسانات آنها شاید راهی برای بیش از پنج میلیون نفری که از سال 1990 مبتلا به سرطان تشخیص داده شده اند، پیدا شود. فابین مامن یک متخصص بیو انرژی است که با کمک هلن گریمال بیولوژیست و موسیقی دان، بیش از یک و نیم سال بر روی افکت های سلول های سرطانی در مرکز ملی فرانسه که یک مرکز معتبر تحقیقات است کار کرده اند. آنها به این نتیجه رسیده اند که سلول های با فت های سرطانی صداهای مغشوش و ناهنجاری تولید می کنند.
علاوه بر این در آزمایشات بسیاری ثابت شد که قرار گرفتن سلول های سرطانی در معرض صداها، و امواج صوتی، تغییراتی اساسی در آنها ایجاد می کند، صداهایی که آوادرمانی را به عنوان یک پتانسیل قوی در مانی، برای این نوع بیماری ها و موارد بسیار دیگری مطرح می کند. مامن همچنین تحقیقاتی را بر روی دو بیمار مبتلا به سرطان سینه دنبال کرده است، هر خانم به مدت سه ساعت در روز در طول دوره یک ماهه تحت آوا درمانی(موسیقی درمانی) قرار گرفتند. پس از اتمام دوره درمان، تومور یکی از آنها کاملا ناپدید شد، اما بیمار دوم مجبور شد تومور را جراحی کند. جراح او گزارش می دهد که تومور کاملا کوچک شده بود و تا حد بسیار زیادی تحلیل رفته بود.
از این یافته ها به این نتیجه می رسیم که وقتی اندام هایمان بصورت هماهنگ آواز می خوانند ما سلامت هستیم و وقتی که آنها خارج از تنظیمشان آواز می خوانند ما احساس بیماری می کنیم.
و این داستان شگفت انگیزتر می شود اگر ما بدانیم که تمام سلول های بدن یک موجود زنده، دارای یک نوع DNA منحصر به فرد هستند و DNA هر موجود(با وجود با وجود زبان و ساختار مشترک)، با DNA دیگری متفاوت است و این بدین معناست که در هر موجود زنده آهنگی ویژه نوشته شده است و در تمام هستی، همه مشغول نواختن آهنگی منحصر به فرد هستند. تصور کنید چگونه ((100تریلیون سلول در بدن هر انساندر حال خواندن آوازی یگانه هستند و شاید این آواز، هم آواز با آواز کهکشان پرسیوس باشد!))
چرا که نه؟ موسیقی دان و رهبر ارکستری که تنها در آغاز آفرینش نوشته است یکی بوده و یکی هست.
نکات جالب توجه دیگری نیز در این تحقیقات و یافته ها وجود دارد. هرچه موجود از نظر تکاملی ( تکامل در زیست شناسی) پیشرفته تر بوده، موسیقیDNA آن نیز پیچیده تر شده است، یک جاندار تک سلولی با داشتن DNA کمتر و پروتیین های محدودتر، موسیقی ساده تری ایجاد می کند، در حالیکه در انسان، هر ژن (و پروتیین مربوط به آن) خود، آهنگی پیچیده می سازند و بدین سان، هر انسان تبدیل به یک کنسرت باشکوهی می شود، در حالیکه خود در کنسرت آفرینش یک آهنگ است.
و راستی در کنسرت بزرگ جهان، ما آهنگمان را چقدر هماهنگ می نوازیم؟ آیا هم آواز با هستی و خیره به دستان رهبر ارکستر می نوازیم؟ آیا با هر حرکت آرام او، آرام و با هر اشاره سریع، تند می زنیم ؟ ... و شاید هم داریم ساز خودمان را می زنیم؟
منیع: اینترنت
پانویس ها:
DNA ,DNA و موسیقی ,موسیقی, جهان هستی ,آهنگ ,نواختن, ژن, انسان, کنسرت, آفرینش ,آواز ,تاثیر بر DNA, ترین پیشه ,ژن موسیقی ,موسیقایی, ژن انسان
5 نفر این مطلب را دوست داشته |